T e r k e d i ş

Uyandığında burada olmayacağım,
elinle yoklayacaksın yalnızlığını, mahmur gözlerini açamadan
bedenimden kalan boşluk yargılayacak parmaklarını
beni rüyalarına soramayacaksın

bir şüphe uzayacak saçlarında
bu sabah okşanmamışlık, acıyacak
yaklaştıkça uzaklaşacak kokum odalarında
bütün kapıları açık bırakacaksın

her şeyden bir tane koyacaksın masalarına
yalnızlık,
kaybolmaz kalabalıkta
buğu bakacaksın artık dünyaya
aynadaki yüzün ben olmayacağım

yarısı yenmiş bir elman olmayacak hiç
dolunayın bir yüzü hep asık
bitirmediğin kitapların sonunu merak edeceksin
kuramadığın cümlelerinde olacağım

uyandığında burada olmayacağım
sarışın bir umut hiç gülümsemeyecek yarınlara
kızamayacaksın öpemeyeceksin yalnızlığını
şiirsizlik yapışacak yakana

uyandığında burada olmayacağım
bir daha hiç uyumayacaksın

Bülent Kara